‘kom maar op met die ettertjes!’
Puik Werkt, het bedrijf van Sjon Meilgaard, maakt in Feyenoord City social impact. Op de plek waar voorheen Alacar Autoschade en Profile Tyrecenter zaten, worden nu schepen gerestaureerd en allerlei andere staal- en houtbewerkingswerkzaamheden uitgevoerd.
No-nonsense. Het is een etiket dat op veel Rotterdammers en Rotterdamse organisaties wordt geplakt. Maar bij niemand past de term zo goed als bij Sjon Meilgaard. Je kunt ‘m uittekenen met een sigaretje in z’n mond, een telefoon aan zijn oor en de trouwe 10-jarige rottweiler Noor aan zijn zijde. Zijn outfit is steevast hetzelfde: werklaarzen met stalen neuzen, een spijkerbroek en een hoodie. Vaak met een gevatte tekst, die verwijst naar zijn voornaam. Ik ben het Sjonnetje in huis staat er vandaag. Daar denkt de weifelende brugwachter die hij net belde wellicht anders over, maar goed, er moet nu eenmaal een schip van Sjon onder de Spanjaardsbrug door.
VAN STRAAT GEPLUKT
Wie verder kijkt dan de rauwe Rotterdamse tongval, ziet bij Sjon een klein hartje. Of beter gezegd: een groot sociaal hart. Sjon houdt kantoor op de eerste verdieping van het pand aan de Klinkerstraat, tussen de voormalige Gamma en het Esso-tankstation. Beneden lassen en timmeren ‘de jongens’ aan een oud schip, dat wordt opgeknapt. Het zijn jongens met een afstand tot de arbeidsmarkt. En met een rugzak. ‘Sommigen hebben we letterlijk van straat geplukt,’ zegt Sjon. ‘We hebben van alles: van ADHD’ers tot ex-gedetineerden, voormalige psychiatrische patiënten en drop-outs die niet geloven in de maatschappij. Het zijn ook jongens met allerlei verschillende culturele achtergronden. De gemene deler is: ze beheersten niet een specifiek vak en hadden weinig vertrouwen in zichzelf.’
Gebroken, uitgestoken nek
Bij Puik Werkt leren ze een ouderwets ambacht. Houtbewerking, staalbewerking, scheepsrestauratie. Onlangs deden de buren van Padelclub Rotterdam een aanvraag voor tien mobiele padelbanen. Ook dáármee gaan ze aan de slag. Sjon: ‘Echte ambachtslieden zijn er steeds minder in Rotterdam, terwijl er meer dan genoeg werk is. Dat doet pijn, omdat ik zelf een echte ambachtsman uit de stad ben. Ik ben voor 85 procent afgekeurd, omdat ik ooit mijn nek heb gebroken. Maar ik voelde dat ik iets moest doen voor Rotterdam. Ook omdat ik verstarring in de maatschappij zie. Lastige jongens, daar moeten we maar niks mee doen. Juist wel! Anders blijven het ettertjes en worden problemen alleen maar groter. Het arbeidsprobleem los je dan zeker niet op. Ik zeg: kom maar hier met die ettertjes!’
Omringd door social impact
En dus startte Sjon – met zo’n veertig jaar werkervaring op zak – in mei 2021 Puik Werkt. Sinds half december is het bedrijf gevestigd in Feyenoord City. ‘Op de plek waar het nieuwe stadion zou komen,’ vertelt Sjon. ‘Door de beslissing van Feyenoord om geen nieuw stadion te bouwen, kunnen we misschien langer hier blijven. Dat zou mooi zijn, het is een fijne plek met veel ruimte. Het is ook prettig om omringd te worden door andere bedrijven die social impact maken.’
Eigen broek ophouden
Puik Werkt ligt om de hoek bij onder meer de Beroepentuin, dat leerwerktrajecten verzorgt. Maar vergis je niet, zegt Sjon: ‘Wij zijn geen stichting, wij zijn een echt bedrijf en moeten onze eigen broek ophouden. Met een aantal ondernemers – waaronder Stijn van Leeuwen van het Ondernemershuis-op-Zuid – hebben we hier geld in gestoken. Omdat we in dit concept geloven. Wij kunnen mensen die niet in zichzelf of de maatschappij geloven aan betaald werk helpen en op weg helpen in hun leven. Mensen kunnen veel meer dan ze denken. Je moet het ze alleen laten zien. Dat doen we hier.’
Een peukie en een bakkie
Het geheim? ‘Je moet oprechte interesse in je mensen tonen, in ze investeren. Als hier iemand zit te janken, doen we op z’n Rotterdammers een peukie en een bakkie. Dan krijg ik veel meer informatie los dan wanneer zo’n jongen zich op kantoor bij de reclassering moet melden voor een gesprek.’ Met een grijns: ‘Ik ben wat praktischer ingesteld dan de meeste organisaties, laten we het zo zeggen. Dat komt ook doordat ik over de hele wereld heb gereisd en van alles heb gezien en meegemaakt. Ik ben een ervaringsdeskundige en een autodidact. Dat werkt vaak het beste bij deze doelgroep.’
Schuldsanering
Sjon werkt 80 uur per week, maar runt Puik Werkt zeker niet alleen. Zijn rechterhand is Volkan Steinman, een twintiger die voortijdig de middelbare school verliet. Via een baan in de haven kwam hij terecht bij Ondernemershuis-op-Zuid. Nu runt hij, zonder opleiding bedrijfskunde, als algemeen directeur Puik Werkt. Ambachtslieden uit de praktijk leren nieuwe medewerkers tijdens een stage van vier tot zes weken de kneepjes van het vak. Onlangs nam Sjon een specialist in schuldsanering en wmo-indicaties (wet maatschappelijke ondersteuning) aan. ‘Want ook dát doen we voor die jongens. We lossen schulden op, zorgen voor onderdak en eten. Dat zorgt voor rust, daardoor kunnen ze verder. Dat doen we mede dankzij een kleine subsidie vanuit de Rabobank Foundation. Het bedrijf Rikx meet de impact van onze projecten. Daardoor kunnen bedrijven met een SROI-verplichting (social return on investment, red.) in onze projecten investeren en zo social impact maken.’
TROTS
Puik Werkt leidde in een jaar tijd al veertig mensen op voor een baan in de praktijk. ‘Dat kan elders zijn of bij een ander bedrijf. Voorlopig hou ik ze liever zelf, want we hebben het hartstikke druk. Ze willen vaak ook niet weg, want ze hebben het hier goed naar hun zin. We zijn één grote familie, delen alles met elkaar. Er hebben ook al meerdere jongens de overstap gemaakt naar een ander bedrijf. Dat is hartstikke mooi, want tot een jaar geleden geloofde niemand in hen. Inclusief zijzelf. Als er maar één iemand was geweest die iets zou opslaan op zijn harde schijf, dan zou mijn missie al geslaagd zijn. Ik wil vooral een voorbeeld zijn van ouderwets Rotterdams ondernemerschap. Laten zien dat het wél kan. Dat ik de kans krijg om dat te doen, dáár zit mijn voornaamste gevoel van trots.’
