Marco draait er niet omheen. Hij is het zat in zijn huurappartementje op de grens van Charlois en Carnisse. Maar hij nadert de dertig en ja, dan wil je toch iets voor jezelf. Maar kom er maar eens tussen op deze gespannen huizenmarkt zeker als je zelf niks te verkopen hebt. Bestaande bouw werd ‘m daarom sowieso niet, dus zocht Marco naar nieuwbouw. En toen, op zomaar een zaterdagochtend, stuitte hij tijdens een online zoektocht op Imagine. ‘De eerste indruk was goed,’ zegt hij. ‘De sluitingsdatum was al een paar dagen later, dus ik waagde het erop. Niet lang na de deadline hoorde ik dat ik een optie had op een Binnenhof-appartement van zestig vierkante meter.’
Meer waar voor je geld
En dus blijft Marco op Zuid. Hij zocht ook in het centrum, maar daar rijzen de prijzen helemaal de pan uit. Zelfs met de steun die hij van zijn ouders krijgt, was het niet gelukt om in het centrum iets te bemachtigen. ‘Daar had ik een casco appartement gekregen voor de prijs van een volledig ingericht appartement in Imagine. Hier krijg ik veel meer waar voor mijn geld. Misschien hoef ik straks de brug niet eens meer over en is Zuid het nieuwe centrum.’
Zuid toch zo slecht niet
Pas nadat hij hoorde dat hij was ingeloot, ging Marco zich écht verdiepen in Imagine en dat specifieke gedeelte van Zuid. ‘Ik werd én word steeds enthousiaster,’ zegt hij. Want wat bleek: het is straks zeker een kwartier minder fietsen naar zijn werk in het Oude Noorden. De tram stopt voor de deur, waardoor hij een stuk sneller in het centrum is. En om de hoek, aan de Laan op Zuid, zitten niet alleen een supermarkt en een drogisterij, maar ook “een leuke Turkse bakker”. En dan komen er ook in de plint van Imagine nog allerlei winkels. ‘Ik hoop in ieder geval op een leuk koffiebarretje. Ik ben barista geweest, dus ik waardeer goede koffie. Zeker als ik het niet zelf hoef te maken,’ lacht hij.
Chillen aan de Maas
Inmiddels is Marco geen barista meer, maar interieurontwerper. De eerste paal van Imagine moet nog worden geslagen, maar voor de indeling van zijn woonkamer liggen al meerdere concepten klaar. ‘Het plafond is drieënhalve meter hoog. Heel tof, daar kan ik wel iets mee,’ zegt hij. Wat hem verder aanspreekt aan zijn nieuwe woonplek? ‘Het gebouw an sich is speels, anders dan andere woontorens. In de binnentuin zie ik mezelf wel chillen met een boek. En ik ben heel benieuwd naar de directe omgeving en de ontwikkeling van het gebied Feyenoord City. Ik heb weinig met voetbal, maar het mogelijke nieuwe stadion kan een icoon worden, ook voor concerten. Ik kijk ook uit naar de plekken aan de Maas. Nu ga ik vaak naar het Noordereiland of de Wilhelminapier om aan het water te zitten. Straks heb ik dat bijna naast de deur. Verder hoop ik op leuke boetiekjes en bijzondere restaurantjes. Een beetje zoals op de Pannenkoekstraat. Een sportschool in de buurt zou ook relaxed zijn.’
Fietsen langs de bouwplaats
Wonen in Feyenoord City, Marco ziet het al voor zich. Al is daar wel wat voorstellingsvermogen voor nodig, want nu is de bouwplaats nog een kale vlakte. Naar verwachting gaat later dit jaar de eerste paal van Imagine – en daarmee ook van Feyenoord City – de grond in. ‘Dan begint het écht voor mij. Ik fiets nu al bijna wekelijks even langs, om te zien hoe het ervoor staat en de directe omgeving te verkennen. Binnenkort ga ik de badkamer, keuken en andere zaken uitzoeken bij Homestudios. Daarna kan ik gaan nadenken over de inrichting en aankleding.’ Daar heeft Marco de tijd voor, want de bouw duurt zeker twee jaar. Houdt hij het nog zo lang vol in zijn huurappartement? ‘Zeker weten,’ zegt hij stellig. ‘Het vooruitzicht op mijn eigen stekkie in Imagine geeft energie. En doordat ik nog zoveel moet uitzoeken, denk ik dat de tijd vliegt.’
